Yaşamlarımızdan söz ediyoruz ve ben X'den ayrılıyorum ama sonsuza kadar değil. Emma lezbiyen olduğunu düşünüyor ama hiçbir kadınla birlikte olmamış. Yalnızca bir kaç erkek. Şu fotoğraflardan biri. Ona tamamen yeni bir gözle bakmaya başlıyorum. Aynı gezegene geri döndük. O artık bir insan.
“Öyleyse pizzacıda olup bitenler neydi?” diye soruyorum. “Bazı kitaplardan böyle satırlar mı okudun?”
“Evet”, diyor Emma, gözleri sağlıklı bir bakireninkiler gibi fırıldayarak. Belli ki çok fazla lezbiyenlik romantizmi uydurmalarından okumuş.
Parmaklarımla yavaşça çenesini tutarak “Sen de keşfetmek istiyorsun, sanırım?”
“Hatırlarsan”,diyor gülümseyerek “Sen bana yanaştın. Beni böyle hilekar göstermeye çalışma.”
“Bir kadınla sevişmek istiyorsun. Bundan hoşlanıp hoşlanmadığını böyle mi anlayacaksın?”
“Bundan hoşlandığımı biliyorum”,diyor Emma. Erimeye başlıyorum. Bu çok baştan çıkarıcı. Birini kaldırımda durdursanız size memnuniyetle yol tarif etmez mi? Daha da iyisi bu zevk için seks değil gerçekten, lezbiyenlik öğretim programının bir parçası. Bu da işi sanki çok az suç içeriyormuş gibi gösteriyor. Connie bile eğer durumu çaksaydı bunu anlayışla karşılardı, değil mi?
Emma bana çok güveniyor. Çünkü daha yaşlıyım, daha akıllıyım. Çünkü lezbiyenim ve bu gizemli aşkın nasıl yapılacağını biliyorum. Hülyalı bakışına kapılmaya başlıyorum. Ben harikayım ve onun için de harika olacağım. Herkesin bir 'ilk'i olur ve bazılarımızınki iyi olur.
Ona doğru uzanıp, onu yavaşça ağzının kenarından öpüyorum ki bu şaşırtıcı olsun. Sonra yanağımla yanağını okşuyorum ve elini tutuyorum. Onu dansa doğru yönlendiriyorum ve bütün hareketleri yalnızca ben biliyorum. Bocalayamam ve tereddüt edemem. Yoksa alatmaca, benim onu koruduğum aldatmacası yıkılır. O titriyor ve bir sonraki hareketimi beklerken nefesini tutuyor. Yerde ona doğru yaklaşıyorum, onu kollarıma alıp başını omzuma bastırıyorum. Sonra hafif hafif sallanmaya başlıyorum.
Hareket ederken, bir elimi göğüslerine dokunmak için kazağının üstüne götürüyorum. Göğüsler harika, kadının hazinesi, zengin ve huzurlu. İç çekiyor. Ben de. Çünkü onunkiler yumuşak, dolgun ve yeşil yünün altında gizli. Sallanmayı bırakıp onu ağzından öpüyorum. Kadon vücutları, göğüsleri ve sevişmenin ıslaklığı ve yumuşak nabzı için öylesine minnettarım ki cidden ağlıyorum. Kazağının altına kayıp avucumla göğüslerine dokunmaya başlıyorum.
Gözleri şimdi açık, benimkilere bakıyor, çünkü kendini bana veriyor, her şeyiyle bana güveniyor. İşte bu kadınların aşık olduğu an sanırım, eğer şanslılarsa.
“Sana dokunmamı ister misin?” diye fısıldıyorum ona düşünme fırsatı vermek için. Büyük olasılıkla dönüş noktasını geçtik, ama bunu sormak çok iyi geliyor.
“Evet”,diyor. Boğazını temizliyor.”Evet, istiyorum. Ben de sana dokunmak istiyorum.”
Bu mükemmel. O mükemmel. Buna kalkışmadan bana sormasını istediğimi farkediyorum. Güçlü olan benim ve denklemin eşitlenmesi gerek yoksa yürümez.
Pantolonuna ulaşıyorum, ama fermuarı açmıyorum. Parmaklarımı dikiş yeri boyunca oynatıyorum. Elimi fermuarın üstünden, karın altı kemiğine yavaş yavaş sürtüyorum. Hazır olduğu zaman fermuarı kendisinin indirmesini istiyorum. Deneme için, tişörtümü pantolonumdan çekip yukarı çıkarıyor, böylece yüzünü göğüslerime sürüyor, onları öpüyor, yalıyor ve en sonunda hem hoşa giden hem de erotik olan uzun, yavaş ve yumuşak çekişlerle emiyor. Pantolonunu açıp bacaklarından aşağı kaydırıyor, emerken elimi içine sokuyor. Sonunda o da bana dokunsun diye pantolonumu çıkarıyorum.
Bitirdiğimiz zaman Emma kollarımda uyuyakalıyor (onun yatağındayız ve saat neredeyse beş – saate bir göz attım) ve ben bir kadınla ilk sevişmemi ve sonra nasıl ağladığımı, çünkü bunun nasıl soğuk ve etsi olduğunu düşünüyorum. Hemen hemen bir erkekle birlikte olmak gibi. Bunu daha da kötü yapan birbirimize aşık olduğumuzu düşünmemizdi. Uygun bir yer bulmak üç haftamızı almıştı ve bu işi yapmaya başladığımızda o birden elbiselerini çıkarmış, bana üçüncü ve dördüncü parmaklarımı vajinasına daldırırken elimin etli kısmını klitorisine nasıl sürteceğimi anlatmıştı. Neredeyse hemen boşalmış sonra da bana nasıl dokunulmak istediğimi sormuştu. Ona tam olarak bilmediğim isöylemiştim, sonra tabii ki ne yaptıysa boşalamamıştım. Dersi için gitmesi gerekiyordu...Bu yüzden ağladığımı görmemişti.
Ama sevgili Emma'nın, gerçek adı Jane, harika bir anısı olacak. Gerçekte çok da iyi olacak. Tüm yaşamını, bunu tekrarlayabileceği birini aramakla geçirecek ki, umarım bütün ilişkilerinde onu harap etmez. Oh çok iyi. İyi deneyimler çoğu zaman kötülerin tohumlarını da içlerinde taşırlar.